اینترانت چیست؟

اینترانت (Intranet) یا درون نت ؛ به شبکه ای داخلی گفته میشود که کوچکتر از اینترنت است و از پروتکل های مرتبط با اینترنت برای سازماندهی کردن آن استفاده میکنند.

درون نت شبکه ای خصوصی قلمداد شده که تحت تملک سازمانی بوده یا به صورت خصوصی استفاده میشود.این موضوع برخلاف اینترنت است، زیرا اینترنت صاحبی ندارد و به صورت عمومی است.

Intranet را شبکه ای رایانه ای می دانند که تمام خدمات اینترنت را به صورت اختصاصی ارائه می دهد و حتما نیاز نیست که به شبکه اینترنت متصل باشد،این خدمات شامل؛

-پست الکترونیکی

-تار جهان گستر

-انتقال فایل (FTP)

-گروه های خبری

-تله کنفرانس

درون نت از دو کلمه اینترا و نت تشکیل شده است که معادل فارسی کلمه “Intra” واژه داخلی است و مفهوم کلمه “Net” هم بسیار نزدیک به نتورک یا شبکه است؛بنابراین اینترانت را میتوان یک شبکه داخلی دانست که برای برقراری ارتباطات داخلی طراحی شده است.

کاربرد اینترانت چیست؟

حال که با مفهوم Intranet آشنا شدید ممکن است از خود بپرسید این شبکه ارتباطات داخلی چه کاربردهایی دارد؟یا چگونه میتوان از کاربردهای آن در جهت توسعه اهداف سازمانی بهره مند شد؟

هدف اولیه راه اندازی شبکه اینترانت این بود که افراد حاضر در یک سازمان ، شرکت یا مجموعه بتوانند از طریق یک شبکه داخلی فایل هایشان را با یکدیگر به اشتراک بگذارند.

آیا این شبکه میتواند به اینترنت دسترسی داشته باشد؟بله؛ اما تعیین کنندگان دسترسی یا عدم دسترسی شبکه اینترانت به اینترنت ، مسئولان آن سازمان یا مجموعه هستند.برای جلوگیری از اتصال یک شبکه اینترانت به اینترنت میتوان از یک Firewall استفاده کرد.

به عنوان یکی از بیشترین کاربردهای شبکه اینترانت  میتوان به سیستم بانکداری اشاره کرد. به نظر شما چندین بانک میتوانند با یکدیگر در ارتباط باشند و داده های یکدیگر را بررسی کنند؟

در یک شبکه کوچک که در یک محیط قرار دارد(مانند کارکنان یک سازمان) با کمک یک کابل LAN میتوان به این شبکه متصل شد و از آن استفاده کرد اما برای اتصال به اینترانت در شبکه های بزرگتر و در محیط های مختلف (مانند سیستم های چندین بانک) از ارتباط بی سیم یا همان WALAN استفاده میشود.

ساختار شبکه اینترانت

4 قسمت ساختار کلی یک شبکه اینترانت را تشکیل میدهد:

-وب سرور

-لینک های ارتباطی

-سرویس اطلاعات مشترک

-کاربران اینترنت

مزایای استفاده از شبکه اینترانت :

-امکان ارسال و دریافت پیام

-امکان به اشتراک گذاری انواع فایل ها مانند اسناد،مدارک و غیره

-امنیت بالا و اطمینان داشتن از دسترسی مطمئن

-امکان دسترسی سریع و آسان به شبکه

-تامین امنیت اسناد طبقه بندی شده

-طراحی شده برپایه بانک های اطلاعاتی و پایگاه داده

تفاوت اینترانت و اینترنت

اینترنت یک شبکه گسترده است و برای دسترسی آزاد و بدون حاکمیت همه افراد (همه مردم) ساخته شده است اما اینترانت یک شبکه محدود بوده که فقط  برای گروه خاصی از کاربران(مانند کارمندان اداره ها)ساخته شده است.

همه میتوانند با داشتن شرایط و لوازم مورد نیاز به اینترنت متصل شوند اما در اینترانت نیاز به تایید اعتبار ورود به شبکه وجود دارد.

اینترنت شما تعداد زیادی از اینترانت ها است اما در اینترنت میتوان در صورت فراهم شدن امکانات، با وجود محدودیت هایی به اینترنت متصل شد.

تعداد کاربران اینترنت نامحدود است اما تعداد کاربران اینترانت محدود است.

در اینترنت ترافیک بازدیدکنندگان نامحدود (بیشتر)است اما در اینترانت محدود (کمتر) است.

در اینترنت میتوان هر اطلاعاتی را پیدا کرد اما اینترانت فقط شامل اطلاعات خاص است.

در اینترنت امکان کسب درآمد وجود داشته و پتانسیل تجاری دارد اما در اینترانت خیر.

اینترانت به دلیل محدودیت هایش امن تر از اینترنت است.

امنیت اینترانت بیشتر است یا اینترنت؟

امنیت اطلاعات و تلاش های موفق یا ناموفق افراد یا گروه های مختلف برای دسترسی به داده ها مهم ترین کلیدواژه های تکنولوژیک قرن 21 هستند. در سال 2017 موسسه اعتباری Equifax آمریکا باعث لو رفتن اطلاعات حساب های 147 میلیون نفر در اینترنت شد. همچنین در سال 2013 نیز هکرها موفق شدند اعتباری بالغ بر 40 میلیون دلار از حساب خریداران فروشگاه Target خارج کنند.

برهمین اساس به نظر میرسد امنیت اطلاعات مقوله چندان ساده ای نیست و حتی نام های شناخته شده جهانی هم قادر نیستند تضمینی برای امنیت داده های کاربران بدهند.

هدف شبکه های اینترانت مقابله با رخ دادن این دست اتفاقات است.مدیران شبکه های اینترانت با ایجاد محدودیت در داده های قایل دسترس و افرادی که قادر به استفاده از شبکه هستند،خطرات احتمالی برای کاربران را به حداقل رسانده و سطح بالایی از امنیت را برای آنها فراهم میکنند؛چرا که بسیاری از عوامل مخرب نظیر هکرها راهی برای ورود به شبکه و دسترسی به اطلاعات کاربران ندارند.

شبکه اینترنت به طور کلی برای دسترسی آزاد به اطلاعات طراحی شده است. بنابراین هرکسی که از این شبکه استفاده میکند، به نوعی میزان مشخصی ریسک در زمینه اشتراک داده ها را میپذیرد تا به برخی اطلاعات دیگر دسترسی پیدا کند.